با بازیگوشی و شیطنت کودکان چه کنیم؟
شیطنت کودکان تا حدودی به سن بستگی دارد، به دلیل اینکه زمانیکه کودکان راه رفتن را می آموزند، کنجکاوند و برای ارتباط گیری با افراد مختلف فعالیت زيادي می کنند. عموما این رفتار در ۲ تا ۴ سالگی طبیعی است و قابل کنترل نخواهد بود.شیطنت و جنب و جوش در کودکان با عواملی مثل ژنتیک، نوع رفتار خانواده، تغذیه، استرس، پرکاری تیروئید، عدم اعتماد به نفس و جلب توجه ارتباط دارد. چنانچه والدین یا اقوام نزدیک کودک در زمان بچگی سابقه شیطنت و بازیگوشی زیاد را داشته باشند امکان دارد کودک هم پرجنب و جوش شود، البته تربیت و نوع رفتار والدین با کودک در بازیگوشی و شیطنت کودکان بی اثر نیست
علل شایع رفتار شیطنت آمیز کودک چیست؟
مغز در حال رشد است:ما اغلب فراموش می کنیم که مغز کودکان هنوز در حال رشد است.پس از تلاش دقیق و مداوم والدین، مهارت هایی مانند خودکنترلی در کودکان ایجاد می شوند.بنابراین اگر فرزند شما به هشدار شما گوش نمی دهد و یا خشمگین می شود یا از شما سرپیچی می‌کند، ممکن است به این دلیل باشد که هنوز ناحیه ای از مغز که با خودکنترلی درگیر است، کاملا رشد نکرده باشد
اثرات جسمی:می‌تواند از بسیاری جهات حتی بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد و آنها را تحریک پذیر کند و برای بچه ها این اثرات دو برابر است.بنابراین اگر آنها خسته یا گرسنه هستند یا شیرینی زیادی خورده باشند، تمایل به فعالیت بیشتری دارند. چگونه شیطنت کودکان را مدیریت کنیم؟ حتما تغذیه کودکان را بررسی کنید، اجازه ندهید مواد قندی زیادی مصرف کند.
علت شیطنت کودکان می تواند زیاد باشد:
- گرسنگی
- تشنگی
- کمبود خواب
- یا بیماری
نیاز به استقلال در بچه ها:شما به عنوان والدین، ممکن است بخواهید کودکتان مستقل باشد، اما زمانی که فرزندتان تلاش می کند کارها را به تنهایی انجام دهد، ممکن است عصبانی شوید.
عشق به بازی در بچه ها دیگر دلیل شیطنت کودکان است
اگر کودک شما قبل از بیرون رفتن کفش ها یا کلیدهای ماشین را پنهان می کند، به این دلیل است که او عاشق بازی کردن، به خصوص با والدین است.این نشانه ای از رفتار جلب توجه است و شما باید درک کنید که کودک می‌خواهد زمانی را با او سپری کنید.
در زیر روشهایی در مورد چگونگی رفتار با شیطنت کودکان ذکر شده است:
- کودکان را از برخی از بازی ها منع نکنید
از رفتارهایی مانند سر و صدای زیاد در صورتی که باعث آزار دیگران نشود ؛ دویدن و تحرّک زیاد در صورتی که خطری برایش نداشته باشد؛ مانند پریدن از ارتفاعات کم یا پریدن روی تشک و جاهای نرم، بازي روی مبل و صندلی و… بچه را منع نکنید - او را برای بازی کردن به بیرون از خانه ببرید
بچه باید بیرون از خانه رفته و با ديگر کودکان بازي کند. درصورتی که شما 12ساعت در روز کار می کنید و نمی توانید یا نمی خواهید برای بازي کردن کودک خارج از خانه و دویدن و شر و شور هایش وقت بگذارید - به بازی پناه ببرید
تمام روز بچه ها تان را محدود به تکلیف نوشتن و درس خواندن نکنید. برنامه ای تنظیم کنید تا هرروز بعدازظهر ها فرزندتان را به پارک ببرید تا با بازي و دویدن هیجانش را کم کند.
شیطنت کودک چگونه بر والدین تأثیر می گذارد؟
والدین ممکن است مدیریت رفتارهای شیطنت آمیز کودک را بسیار ناامیدکننده بدانند. اما گاهی اوقات این رفتارهای والدین باعث رفتار شیطنت آمیز کودک می شود. شیطنت کودک می تواند در والدین احساس های زیر را ایجاد کند:
- کودک را محدود نکنید:به آنها استقلال دهید تا تصمیم بگیرند که لباس خود را انتخاب کنند یا شیر بنوشند
- در برابر گریه‌های کودک کوتاه نیایید:اگر فرزند شما برای مدت طولانی گریه می‌کند ممکن است از دیدن تقاضای او متاسف شوید.
- به کودک توجه کنید:گاهی اوقات کودکان رفتارهای خشن نشان می‌دهند زیرا آنها توجه شما را می‌خواهند یا احساس می‌کنند که شما به اندازه کافی به آنها توجه نمی‌کنید. به سر و صدای فرزند خود گوش دهید.
- با کودک خود قهر نکنید:وقتی روحیه بدی دارید احساسات منفی خود را با فرزندتان در میان نگذارید. صبور باشید و با حوصله شرایط را کنترل کنید.
چگونه شیطنت کودکان را کنترل کنیم؟
- ثابت قدم باشید
- به کودک خود استقلال دهید
- زمان تماشای تلوزیون را محدود کنید
- در مقابل اوقات تلخی او، محکم بایستید
- لطفا سر کودک خود داد نزنید
- خشمتان (دق و دلی) را بر سر کودکتان خالی نکنید
- یک برنامه روتین تنظیم کنید
دیدگاه خود را بنویسید