اختلالات شخصیت
اختلال شخصیت به صورت زیر تعریف می شود که شامل:
در پیش گرفتن یک روش و الگوی ثابت و با دوام همراه با رفتارها و و تجربه های درونی فرد که به طرز عجیبی تفاوت زیادی با فرهنگ حاضر داشته باشد، این رفتارها غیر قابل قبول بوده، آغاز این اتفاق را میتوان از دوران کودکی دانست، در طی گذشت زمان این رفتار ثابت مانده و سبب ایجاد مشکل، ناراحتی و یا صدمات روحی می شود. از آنجایی که این گونه مشکلات و اختلالات مزمن می باشد، سبب بروز اختلالات مهم و جدی در زندگی روزمره فرد می شود.
دلایل بروز اختلال شخصیت
در واقع دلایل بروز این اختلال را نمیتوان واضح و قطعی گفت. برخی از محققان بر این عقیده اند که که دلیل بروز این اختلالات به سبب وجود تجربیات اولیه‌ای است که سبب مانع شدن از رشد و شکل گیری عادی و معمولی الگوهای فکری و رفتاری شده‌اند. بعضی دیگر از محققین نیز بر این باورند که احتمال تاثیر گذاری ریشه های بیولوژیکی و یا ژنتیکی در اختلالات شخصیتی، وجود دارد. با این حال در این مورد هنوز نظرات قطعی عنوان نشده است و هنوز توافقی بر سر این مسئله مشاهده نشده است، ولی می توان گفت که مجموعه ای از ریشه های ژنتیکی و متغیرهای محیطی می توانند در بروز اختلالات شخصیتی تاثیر گذار باشند.
علل اختلال شخصیت
شخصیت همه افراد مجموعه ای از احساسات، رفتار و افکار آن ها می باشد. این شخصیت در زمان کودکی همراه با دو عامل، متمایز تر می شود. که شامل:
- زمینه های ارثی و ژن ها: در این مورد باید گفت که ارث و ژن ها توسط پدر و مادر به کودک انتقال می یابد همانند: خجالتی بودن و یا حالت صورت.
- محیط زندگی فرد: این بخش به صورت محیطی است که فرد در آن بزرگ شده است و شامل اتفاقات و همچنین روابط فرد با اعضای خانواده و دیگران می باشد. همچنین تمام مواردی که والدین به آن علاقه دارند و یا برعکس، همگی در این امر نقش دارند.
عوامل خطر اختلال شخصیت
عواملی وجود دارند که سبب افزایش و شدت گرفتن اختلال شخصیت در فرد می شوند. همانند:
- سابقه و تاریخچه خانوادگی
- وضعیت بد اقتصادی و اجتماعی
- زمانی که در زمان کودکی در معرض سوء استفاده های جسمی، کلامی، و یا جنسی قرار گرفته باشند.
- عدم توجه از جانب دیگران در دوران کودکی
- عدم ثبات زندگی خانوادگی در زمان کودکی
- اختلالات رفتاری در دوران کودکی
- از دست دادن پدر و یا مادر در دوران کودکی
اختلالات شخصیتی معمولا در دوران کودکی آغاز شده و تا زمان بزرگسالی ادامه پیدا می کند.
تشخیص اختلالات شخصیتی
برای شناخت و تشخیص اختلال شخصیت در یک فرد، معمولا بر طبق عوارض مشاهده شده در فرد این کار صورت می گیرد:
- این نشانه ها معمولا همه گیر و مزمن بوده و بر اکثر موارد زندگی تاثیر گذار می باشد همانند: تحصیلات، روابط های فرد و عملکرد های اجتماعی.
- آشکار شدن عوارضی که بر موارد زیر تاثیر گذار باشد همانند: روابط میان افراد و کنترل خواست ها و امیال، کارکرد و عملکرد کنترل خواسته ها و افکار.
- نشانه ها و الگوهای رفتاری در طول زمان، ثابت بوده و آغازی آن نیز از زمان کودکی است.
باید عنوان کرد که امکان دارد فردی از اختلال شخصیتی خود آگاه نباشد به این دلیل که از نظر خود فرد، کلیه رفتارها و طرز تفکرش صحیح و درست بوده و تصور می کند که دیگران رفتار مناسبی ندارند. در واقع والدین می توانند اولین نفراتی باشند که ازین اختلالات با خبر شوند.
نشانه های کلی اختلال شخصیت:
- تغییرات دائم در خلق و خو
- داشتن روابط و ارتباطات پر از تنش
- انزوای اجتماعی و منزوی بودن
- خشم ناگهانی و آنی
- بدبین بودن به دیگران
- به سختی می توانند دوستانی برای خود پیدا کنند.
- ضعف درکنترل رفتار
- مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی
انواع اختلال شخصیت
اختلال شخصیت به سه گروه تقسیم شده و هر کدام از آن ها نیز به چند گروه تقسیم می شوند.
گروه اول اختلال شخصیت:
در این گروه اختلال به صورت شخصیت بدبینی است که گروه های آن شامل:
- بدگمان بودن نسبت به دیگران
- تصور آسیب رسیدن از طرف دیگران
- نبودن احساسات و روحیه حساس
- ایجاد خشم و دشمنی با دیگران
- اختلال به صورت شخصیت جنون آمیز
- تغییرات ادراکی
- بروز ناراحتی هنگام نزدیکی رابطه
- بروز واکنش های هیجانی نامناسب
- بی خیالی و بی تفاوتی نسبت به افراد دیگر
گروه دوم اختلالات شخصیت:
این گروه معمولا تفکرات و روابطی بسیار عاطفی دارند که شامل:
- اختلال به صورت شخصیت ضد اجتماعی
- دروغ گفتن همیشگی و یا سرقت کردن
- دارای مشکلات همیشگی با قانون
- ایجاد نقض و زیر پا گذاشتن حقوق دیگران به صورت مکرر
- رفتارهای تهاجمی و همراه با خشونت به صورت دائم
گروه سوم اختلال شخصیت:
- این گروه معمولا همراه با افکار عجیب و ترسناک و اضطراب هستند.
- حساسیت بسیار زیاد در مورد سرزنش دیگران
- خجالتی بودن خیلی زیاد در جمع و گروه و اجتماع
- کمرویی
- اختلال شخصیت وابسته
- احساس وابستگی بسیار زیاد نسبت به دیگر افراد.
- حس تسلیم شدن نسبت به افراد دیگر
- پرخاشگری بسیار زیاد
عوارض اختلال شخصیت
عوارض اختلالات شخصیت شامل موارد زیر می شود:
- اضطراب در فرد
- حس افسردگی
- اختلال در غذا خوردن
- رفتار های خودکشی
- ضربه زدن و آسیب به خود
- نترس بودن و رفتارهای بی پروا
- رفتارهای جنسی خطرناک
- مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی
- رفتار خشن و خصمانه
- مشکل در برقراری روابط با دیگران
- انزوای اجتماعی و منزوی بودن
- ایجاد مشکل در زمان مدرسه و کار
- معمولا مواد مخدر و مشروبات الکلی سبب تشدید بیماری اختلالات شخصیت می شود.
درمان اختلال شخصیت
درمان شناختی رفتاری: این درمان به منظور درمان افکار و رفتارهای منفی می باشد.
رفتار درمانی دیالکتیک: این نوع درمان به منظور بهبود روابط فرد با دیگران و تعادل در احساسات و تحمل فشار و استرس به کار می رود.
روان درمانی: تمرکز کار در این روش به صورت افزایش آگاهی درمورد رفتارهای ناخودآگاه افکار، رشد و افزایش انگیزه های جدید در فرد و حل کردن مشکلات فرد می باشد.
آموزش روان: آموزش های لازم به خانواده ها، دوستان و اقوام فرد در مورد وجود این اختلالات در فرد.
داروها: داروهای زیادی در درمان این بیماری وجود دارد که شامل داروهای ضدافسردگی نیز می شود که به منظور درمان اضطراب و استرس و ضد جنون، ثابت کننده خلق و خو، مصرف می شود.
البته در صورت بروز صدمات جدی فرد به خود و یا دیگران، بستری شدن بیمار ضروری است.
نوع درمانی پیشنهادی
- درمانی که در ابتدا توسط فرد ترجیح داده می شود.
- نوع و شکل اختلال شخصیتی.
- دسترسی به نوع درمان در ناحیه زندگی فرد.
بیماری که دچار اختلالات شخصیتی می باشد ممکن است هیچ گاه در صدد درمان نباشد، اما بهرحال در هنگام رویارویی با مشاور و یا دارو درمانی، امکان دارد که این درمان ها را بپذیرد. البته بستری شدن بیمار معمولا از آخرین درمان ها محسوب می شود. به عنوان مثال در صورتی پیش می آید که فرد بیمار قصد خود زنی و یا آسیب به دیگران را داشته باشد. اما این درمان نیز می تواند کوتاه مدت باشد. در هر حال بهترین حالت فرد با مراجعه به یک روان پزشک بهترین نتیجه را می تواند قبل از بروز مشکلات بیشتر پیشگیری کند.
زندگی با اختلالات شخصیتی
افرادی که دچار اختلالات شخصیتی هستند، همانند دیگر افرادی که دچار بیماری روانی هستند معمولا در مقابل بدنامی و یا تهمت قرار گرفته می شود. این گونه افراد برخی اوقات سبب عصبانیت و یا ترس و یا طرد شدن دیگران می شوند. این موضوع سبب بروز مشکل شده و کمک رسانی به این گروه بسیار مهم است. افراد دیگر در رابطه با این بیماران با ایجاد روابط دوستانه و کمک رسانی و پرهیز از قضاوت بی مورد، میتوانند کمک زیادی به این افراد برسانند.
- بهتر است بیمار در هنگام وجود فشار و استرس یک دوش آب گرم گرفته و یا ورزش کند. ورزش هایی مانند یوگا و غیره.
- اطمینان از داشتن یک خواب خوب شبانه و حتی در صورت نخوابیدن فرد دچار نگرانی نشود.
- مراقبت از سلامت جسمی و تغذیه بسیار مهم است. استفاده از یک رژیم مناسب و میوه و سبزیجات کمک موثری می باشد.
- پرهیز و دوری از مصرف نوشیدنی های مضر و الکی و مواد مخدر.
- انجام دادن فعالیت های بدنی به صورت مداوم و ورزش کردن. پیاده روی بسیار موثر است.
- درمان در زمانی که فرد دچار مشکلات زیاد شده است. پناه بردن به مواد مخدر راه حل نیست.
- سرگرم شدن به موضوعات مورد علاقه. رفت و آمد با دیگران و معاشرت. زیرا سبب دوری از فشار می شود.
- صحبت کردن و مشورت با دوست، خانواده، مشاور .. و هر کسی که می تواند با گوش سپردن به حرف های بیمار به او دلگرمی ده
دیدگاه خود را بنویسید