بازی فعالیتی است که کودکان برای سرگرمی و تفریح در زمان فراغت خود انجام می دهند ؛ همچنین می توان گفت بازی سبب شادی و لذت کودکان می شود . بازی هم می تواند فردی انجام شود هم به صورت گروهی و دسته جمعی
کودکان هنگام بازی کردن نیاز ها ، احساسات خود را برطرف می کنند . همچنین هنگام بازی کردن متوجه اطراف خود می شوند و در واقع به کشف محیط اطراف خود می پردازند . کودکان از طریق بازی کردن روابط اجتماعی پیدا می کنند و همچنین می توان گفت بازی کردن در رشد روانی ، اخلاقی ، جسمی و حرکتی کودکان نقش بسیار زیادی دارد
کودکان در بازی ، مفهوم گروهی بودن را حس می کنند و همچنین متوجه این می شوند که رفتار آن بر دیگران و رفتار دیگران بر آن ها می تواند مهم و تاثیر گذار باشد .همچنین کودکان هنگام بازی کردن می توانند پذیرش افراد در گروه را بدست آورند و درک می کنند چه توانایی هایی در گروه لازم است و همچنین به این موضوع که می توانند از توانایی های دیگران نیز استفاده کنند ، آگاه می شوند .
کودکان نمی توانند ابراز احساسات کنند و همچنین احساسات خود را پنهان می کنند زیرا آن ها هنوز توانایی تفکر ذهنی ندارند در نتیجه از طریق بازی کردن تفکرات خود را نشان می دهند . بازی فرصتی است که کودکان احساسات و تفکرات خود را بیان کنند ، البته سرگرم هم شوند ؛ همچنین می توان گفت کودکان از طریق بازی با بسیاری از ارزش های اخلاقی مانند درستی ، نادرستی ، خوبی ، بدی ، راستگویی و دروغ آشنا می شوند.
در کل می توان گفت بازی برای کودکان در حال رشد ، اهمیت زیادی دارد اما برخی والدین بازی را اتلاف وقت می دانند و از کودک می خواهند به فعالیت های دیگر بپردازد ، این والدین کودکان خود را از موقعیت های یادگیری بسیاری که برای رشد شخصیت لازم است محروم می کنند .
فعالیت هایی که کودک به عنوان بازی انجام می دهد در تربیت و پرورش نیروی بدنی و حواس او تاثیر زیادی دارد برای مثال کودک می دود ، لی لی می کند ، طناب بازی می کند و ... در تمام این فعالیت ها عضلات و اندام های مختلف به کار می روند و تقویت می شوند .
چنانچه کودکی را از بازی محروم کنند، موجودیت، سلامت و آیندهاش را از او ستانده اند. دنیای بدون بازی، از نظر کودک زندانی بیش نیست. بازی، زیرمجموعه سرگرمی است. سرگرمی دارای زیرمجموعههای متفاوت و تا حدی مرتبط به یکدیگر است که انواع بازی (از قبیل فکری و جسمی) شاخهای از آن محسوب میشود.
در حقیقت میتوان گفت بازی، نوعی سرگرمی با ویژگیهای زیر است:
- هیجان انگیز
- هدفمند
- متناسب با سن کودک
- برانگیزاننده کنجکاوی
- انتخاب آزادانه
لذتبخش و...
توصیههایی در مورد بازیهای کودکان
- به بازی بچهها اهمیت دهید. چرا که تمام زندگی کودک در بازی شکل واقعی به خود میپذیرد
- تجارب زندگی کودک از طریق بازی صورت میگیرد.
- بازی در کودکان موجب رشد و تحول میشود.
- کودکان از طریق بازی، خلاقیتهای خویش را شکوفا میسازند.
- کسب مهارتهای شخصی، اجتماعی، اقتصادی و … را کودک از طریق بازی تجربه مینماید و یاد میگیرد.
- بازی برای کودک به منزله کار محسوب میشود و کار برای او به منزله بازی
- بازی عاملی مهم و مؤثر در رشد و شکوفایی استعدادهای کودک به شمار میرود.
- بازی در تربیت احساسات کودک تأثیر بسزایی دارد.
- بازی به کودکان امکان میدهد که نسبت به افراد محیط جهان و طبیعت پیرامون خود شناخت کافی پیدا کنند.
- بازی منبع غنی آموزشی برای کودک به حساب میآید.
موضوع بازی کودکان باید همیشه سعی شود که برگرفته از زندگی خانوادگی، کودکستان، مسافرتها، جشنها، فرهنگ و … آنها باشد.
اهمیت اخلاقی بازی برای کودکان
کودک هنگام بازی کردن تفاوت رفتار های خوب از بد را متوجه می شود و به همین دلیل بازی می تواند مفاهیم و ارزش های اخلاقی را به کودکان منتقل می کند بنابرین بازی یکی از عوامل مهم و تاثیر گذار در تربیت اخلاقی کودک است . همانطور که می دانید کودکان در خانه و مدرسه نیز با ارزش های اخلاقی آشنا می شوند
کودک در خانه و مدرسه با ارزش های اخلاقی آشنا می شود اما فکر کردن و آشنایی با معیار های اخلاقی و تثبیت آن ها در خانه و مدرسه هرگز به اندازه بازی قوی نیست .
کودکان هنگام بازی کردن متوجه می شوند که اگر بخواهند در بازی فردی قابل قبول محسوب شوند باید راستگو ، درستکار ، باحقیقت ، با انصاف ، مسلط به خود و عادل باشد همچنین کودک می فهمد که خانواده در مقابل خطا و اشتباهات او صبور تر از هم بازی هایش هستند .
در نتیجه کودک یاد می گیرد اصول اخلاقی را هنگام بازی بیشتر رعایت کند تا نسبت به محیط خانه و مدرسه.
دیدگاه خود را بنویسید