چطور بازی های خیالی در کودک را ترغیب کنیم؟ با کمک یه تکه پارچه، یک چوب کوچک و یک تاج پلاستیکی، دختر کوچولوی شما تبدیل به پرنسس دنیای خیال خواهد شد. جایی که در آن است تک شاخ بالدارش همیشه منتظر اوست. پسر کوچولوی شما تکه پارچه ای را بر شانه های خود می بندد و با تمام قدرت در زمین بازی شروع به دویدن می کند، باد تکه پارچه را معلق در هوا نگه می دارد و در این زمان او شما را صدا می کند و با صدای بلند به شما می گوید که «مامان! من دارم پرواز می کنم! منو نگا کن!»
پسر بچه چهار ساله ای که در حال تماشای پرواز کودک شماست بلند پاسخ می دهد: «اوه خدای من! اون یه قهرمانه! که داره میره به جنگ اژدهایی که پشت این بوته ها پنهان شده! و حتماً بعدش میخواد بره گنج های اونارو برداره!»
بازی کردن می تواند بر شخصیت کودک تاثیر گذار باشد به این صورت که :
زمانی که کودک در پی نیازهای غریزی خود رها می شود، ساز و کارهای درونی و بیرونی او همه فعال می شوند، آرامش درونی پیدا می کنند، تمرکز می کنند و فکرش را به کار می اندازد و خلاقیتش را بروز می دهد.
آرامش کودک از او شخصیتی سالم و خوش بین و آینده نگر می سازد.
وقتی تمرکز می کند، قدرت برنامه ریزی و سیاست گذاری را تمرین می کند. کودکانی که تمرکز را یاد بگیرند در بزرگی مدیرانی بزرگ و موفق خواهند شد.
چطور بازی های خیالی در کودک را ترغیب کنیم؟
بازی های خیالی از ذهن کودک آغاز می شوند، اما این به معنای آن نیست که والدین نمی توانند در این بازی ها به کودک ملحق شوند.
با کودک همراه شوید
زمانی که کودک به هوا می پرد و به شما می گوید که در حال پرواز کردن است، به او نگویید که «تو فقط داری می پری!!!» به جای آن به خیال پردازی کودک پر و بال دهید! برای مثال به او بگویی: آو! تو خیلی بالا رفته ای! از آنجا این پایین را چطور می بینی؟ شاید بهتر باشه حالا که اونقدر بالایی کمی رو ابرها استراحت کنی! یا شاید بهتر باشه منم با تو بیام و باهم پرواز کنیم!»
از اسباب بازی های قدیمی استفاده کنید
بلوک ها، عروسک ها و اسباب بازی های ساده ای که برای بازی با آنها نیاز به خیال پردازی باشد، خیلی موثر خواهد بود.
اسباب بازی های برقی و الکترونیک را محدود کنید
چه این اسباب بازی یک آدم آهنی ساده باشد چه یک لپ تاپ کودک، سعی کنید از هرگونه اسباب بازی که از باتری استفاده می کند دوری کنید. زمانی به جای کودک، اسباب بازی مسیر بازی را هدایت کند، خلاقیت کودک کور خواهد شد.
برای کودک خود کتاب بخوانید
در هنگام مطالعه از کودک سوالاتی بپرسید که ذهن او را باز کند. علاوه بر ترغیب کودک به خلاقیت این گونه سوالات باعث می شوند که کودک برای سرگرم کردن و یا آرام کردن خود از منابع و توانمندی های خودش کمک بگیرد.
زمان تلویزیون و رایانه را محدود کنید
زمانی که کودک یک فیلم، کارتون و یا حتی یک برنامه آموزشی را تماشا می کند، دنیایی را تجربه می کند که دیگران برای او ساخته اند و او هیچ خلاقیتی در این مورد به خرج نخواهد داد. از طرفی بعضی موضوعات برای کودکان مناسب نیستند. بعلاوه، کودکان به شدت تحت تاثیر تبلیغات بازرگانی قرار می گیرند، متخصیین توصیه می کنند که برای کودکان بیشتر از 2 سال، زمان استفاده از هر گونه مانیتور (کارتون، گوشی، کامپیوتر، لب تاپ، تبلت) بیشتر از 1 تا 2 ساعت نباشد.
زمانی که دنیای خیالی به منتهای خود می رسد
این اتفاق زمانی رخ می دهد که کودک شما متوجه می شود که او توانایی پرواز را ندارد و فقط می تواند «بپرد» اگرچه کمی ناراحت کننده، اما این قسمتی از رشد ب هنجار مغز کودک شماست، قسمت جلویی (ناحیه پیش پیشانی) مغز او حالا ارتباطات عصبی جدیدی ایجاد کرده و این به کودک این قدرت را داده که بتواند به سطوح بالاتر تفکر دست یابد. هم اکنون کودک متوجه می شود که «الزاماً پدیده های جهان آنطور که من فکر می کنم رخ نمی دهند!» این تغییر در روش تفکر از حدود 6 سالگی آغاز می شود.
نقش بازی در رشد اجتماعی کودک :
از طریق بازی است که کودک شهامت ورود به اجتماع را پیدا می کند و می آموزد که چگونه می توان در زندگی اجتماعی مسئولیت پذیر باشد. همچنین روش های مختلف مبارزه با مشکلات و پیدا کردن راه حل مشکلات را می آموزد. به طور کلی بازی مزیت های زیر را از لحاظ رشد اجتماعی در پی دارد:
سبب ارتباط کودک با محیط بیرون می شود و دنیای اجتماعی او را گسترش می دهد.
باعث شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت در کودک می شود.
همکاری، همیاری و مشارکت کودک توسعه می یابد.
آشنایی کودک با رعایت اصول و مقررات.
کودک رقابت را می آموزد و شکست را به طور واقعی تجربه می کند.
کودک قدرت ابراز وجود پیدا می کند و از ترس، کم رویی و خجالت بیهوده رها می شود.
کودک چگونگی حمایت از افراد ضعیف را می آموزد.
دیدگاه خود را بنویسید