خواهر و برادر اولین رابطه اجتماعی کودک را شکل می‌دهند و این روابط اولیه باعث تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی فرزندان می‌شود. چون این روابط خواهر برادری نزدیک و تنگاتنگ است، اختلاف و دعوای بین خواهر برادرها اجتناب‌ناپذیر است.
چرا خواهر و برادرها با هم دعوا می کنند؟
آیا تا به حال شده است خواهر و برادری را ببینید که با هم دعوا نکنند؟ به ندرت اتفاق می افتد که خواهر و برادری با هم دعوا نکرده باشند. معمولا خواهر و برادرها، به خصوص در دوران کودکی و نوجوانی، به دلیل خاصی برای شروع دعوا نیاز ندارند؛ کوچکترین و بی اهمیت ترین موضوعات می توانند جنگ بزرگی میان آنها به راه بیندازند اما جالب اینجاست که بیشتر این دعواها به همان سرعت که شروع می شوند، به همان سرعت هم پایان می یابند.
علت دعوای خواهر برادرها
نحوه ارتباط خواهر و برادر میزان سلامت روانی آنها را در آینده پیش‌بینی می‌کند. نحوه برخورد با اختلافات و دعوای بین خواهر و براد یک جنبه مهم رشد اجتماعی کودکان است. بااین‌حال، برخی خواهر برادرها در این زمینه موفق نیستند. حسادت و رقابت خواهر برادری ازآنجا ناشی می‌شود که انسان‌ها در مراحل اولیه رشد تمایل شدیدی برای تصاحب همه‌چیز به‌خصوص توجه والدین را دارند. وقتی انتظارات بچه ها از والدین خود به‌خوبی برآورده نشود، این تمایل قوی باعث احساس حسادت و دعوای بین فرزندان می‌شود.
در این مطلب به چند مورد از مهمترین دلایل اختلافات خواهر و برادرها و نیز نکات مهمی که والدین در چنین مواردی باید به خاطر داشته باشند، اشاره می کنیم.
تفاوت های شخصیتی
هر کودکی شخصیت منحصر به فردی دارد و با خواهر و برادرهایش متفاوت است. یکی از آنها در درس هایش بسیار قوی است، در حالی که دیگری در فعالیت های ورزشی قوی تر عمل می کند. هیچ دلیلی ندارد که فرزندان یک خانواده، علایق مشترک و مشابهی داشته باشند. یکی از مهمترین دلایل اختلافات و بحث های خواهر و برادرها همین تفاوت در علایق و توانایی هاست.
وسایل مشترک
یکی دیگر از موارد دعوای خواهر و برادرها وسایل مشترک آنهاست. وسایلی مانند اسباب بازی، لوازم التحریر و کتاب و … بسیاری اوقات خواهر و برادرها وسایل مشترکی دارند که هر دو باید از آنها استفاده کنند. دعوا زمانی شروع می شود که هر دو نفر بخواهند در یک زمان از آن وسیله مشترک استفاده کنند یا زمانی که یک نفر وسیله مشترک را خراب کند. در این زمان جنگ بزرگی آغاز می شود، هیچ کدام حاضر نمی شوند وسیله را به دیگری بدهند یا هیچ کدام مسئولیت خراب کردن وسیله را به عهده نمی گیرند.
تفاوت سنی
همانطور که می دانید هر سنی شرایط خاص خودش را دارد. همین شرایط در صورتی که فرزندان شما در دو گروه سنی مختلف باشند، می تواند موجب بروز اختلافات و دعواهای متعددی شود؛ برای مثال فرزند بزرگتر شما می تواند به تنهایی به خرید برود؛ در حالی که فرزند کوچکتر شما اجازه ندارد تنها بیرون برود یا خرید کند؛ زیرا به تنهایی بیرون رفتن هنوز برای او بسیار زود است اما او نمی تواند این مسئله را درک کند، بنابراین احساس می کند شما میان او و خواهر یا برادرش فرق می گذارید یا اینکه فرزند کوچکتر شما در مقایسه با خواهر یا برادر بزرگترش به مراقبت و توجه بیشتری نیاز دارد و همین مسئله موجب می شود فرزند بزرگتر شما احساس کند شما او را به اندازه خواهر یا برادر کوچکترش دوست ندارید.
تلویزیون
تفاوت در شخصیت کودکان موجب می شود هر کدام بخواهند برنامه خاصی را از تلویزیون تماشا کنند که دیگری آن را دوست ندارد و همین موضوع موجب بروز اختلاف میان آنها می شود. بسیاری از خانواده ها نمی توانند در خانه دو تلویزیون یا بیشتر داشته باشند؛ هر چند که حتی در این صورت هم فرزندان با هم بر سر مکان تماشای تلویزیون دعوا می کنند.
توجه والدین
کودکان عاشق توجه والدین هستند و برای جلب توجه والدین شان هر کاری می کنند. اگر والدین، به عمد یا غیرعمد، به یکی از فرزندان بیش از دیگری توجه کنند، آسیب های جدی به فرزند دیگرشان می زنند. زمانی که یکی از فرزندان بیمار است یا از دیگری ضعیف تر یا کوچکتر است، والدین به او بیشتر توجه می کنند و این موضوع فرزند دیگر را بسیار آزار می دهد. دقت کنید هرگز زمانی که به یکی از فرزندانتان توجه و محبت می کنید، دیگری را نادیده نگیرید تا سلامت روانی فرزندتان به خطر بیفتد.
رقابت
کودکان عاشق تعریف و تمجید شنیدن از والدینشان هستند؛ اما متاسفانه تعریف و تمجیدهای شما هم می تواند موضوع اختلاف فرزندانتان شود. فرزندان شما معمولا بر سر این موضوع که کدام یک باهوش تر، زرنگ تر، سریع تر، مسئول تر و … هستند، رقابت دارند و همین تلاش برای بهتر و برتر بودن موجب می شود با هم اختلاف پیدا کنند. شما باید همواره مراقب باشید که از فرزندانتان به طور یکسان تعریف کنید و بکوشید تا جو رقابتی میان آنها ایجاد نکنید.
مقدار غذا
مقدار غذای بچه ها نیز یکی دیگر از دلایل دعوای آنها است. یک قاشق بیشتر بستنی یا چند تکه سیب زمینی سرخ شده بیشتر اگرچه به نظر شما ساده و بی اهمیت است، اما گاهی برای فرزند شما چنان مهم و بزرگ می شود که یک جنگ واقعی میان آنها به پا می کند.
مکان
خواهر و برادرها مدت زمان زیادی را در کنار هم می گذرانند، هر کسی به فضای خصوصی نیاز دارد؛ فرقی نمی کند در چه سنی باشد؛ چون همه گاهی نیاز به تنهایی دارند و دوست دارند با خودشان خلوت کنند. اگر فرزندان شما یک اتاق مشترک دارند، این وظیفه شماست که گاهی برای فرزندتان شرایطی را فراهم کنید که هر کدام از آنها گاهی بتوانند با خودشان تنها باشند و به امور شخصی شان بپردازند. حتما به فرزندانتان بیاموزید هرگز به وسایل شخصی یکدیگر دست نزنند و برای استفاده از وسایل خواهر یا برادرشان حتما از او اجازه بگیرند.
چیزی که والدین باید در مورد دعواهای خواهر برادری بدانند
برای بسیاری از والدین در بسیاری از خانواده‌ها، دعواهای فیزیکی و کلامی خواهر برادری نگرانی بزرگی است، چرا که این خشونت و دعوا می‌تواند بر مغز و شخصیت کودک تاثیر منفی بگذارد. بنابراین، این وظیفه والدین است که به کودک نحوه مدیریت اختلافات و حل تعارضات را بدون خشونت آموزش دهند.
کودکان با دوستانشان متفاوت رفتار می کنند
تعجب نکنید وقتی می‌بینید فرزندتان با دوستش اوقات خوشی را سپری می‌کند، در حالی که چند لحظه قبل با برادر یا خواهرش مشغول دعوا بوده است. هر رابطه پویایی و شرایط خاص خودش را دارد و این در روابط خواهر و برادری کمی شدیدتر است. هرگونه هیجانی که در یک رابطه وجود دارد در رابطه خواهر و برادر ده برابر قوی‌تر است. می‌توانید از این موضوع برای تقویت رابطه مثبت فرزندانتان استفاده کنید.
با اين تكنيک ها دعواهای فرزندانتان را كاهش دهيد
- وقتی بچه ها در حال کتک کاری هستند، آن ها را از هم جدا کنید
هرکدام شان را برای مدتی به اتاق جداگانه ای بفرستید. وقتی آرام شدند، گفت وگویی ترتیب بدهید تا مشکل حل شود. ناگفته پیداست که شما در این گفت وگو حق ندارید از کسی طرفداری کنید.
- مذاکره و گفت وگو را به فرزندان تان یاد بدهید
شما دو نقش را می توانید در این گفت وگو ایفا کنید؛ داوری یا وساطت. برای بچه ها توضیح بدهید داوری یعنی این که شما درباره مسائل تصمیم می گیرید و آن ها ملزم به رعایت تصمیمات شما هستند. وساطت یعنی آنها تصمیم می گیرند و شما کمک می کنید به بهترین نتیجه گیری برسند. بچه ها الگوی دوم را ترجیح می دهند، بنابراین به مرور زمان و با تمرین یاد می گیرند که بحث های شان را خودشان حل وفصل کنند.
- سعی کنید لحظاتی را پیدا کنید که بچه ها رفتار مناسبی با هم دارند
با توجه مثبت، آن ها را به ادامه این کار تشویق کنید. وقتی فرزندانتان بدون دعوا با هم بازی می کنند، چنین تحسینی به کار ببرید: «خوشحالم که از بازی کردن با هم لذت می برید». وقتی همه چیز خوب پیش می رود، توجه مثبت شما آن ها را به ادامه دادن رفتار مثبت شان، تشویق می کند.
- نقاط حساس در روابط بین بچه ها را پیدا و برای جلوگیری از بروز مشکلاتِ تکرارشونده، برنامهای تهیه کنید
سعی کنید بفهمید الگویی برای دعوای بچه ها وجود دارد یا خیر. اگر بچه ها به طورمعمول بر سر موضوعی مشخص مثل بازی رایانهای یا انتخاب برنامه تلویزیونی با هم دعوا می کنند، برنامه زمانی مشخصی برای بازی با رایانه و تماشای تلویزیون، تعیین کنید. اگر همیشه وقتی در آشپزخانه مشغول هستید، دعوا شروع می‌شود، می توانید برای آماده کردن غذا از بچه ها کمک بگیرید.
- پیام دعوای بچه ها را دریابید
گاهی دعوای بچه ها برای این است که میخواهند توجه پدر و مادر را جلب کنند. گاهی بچه ها از مقایسه و تبعیض و ناعدالتی در خانه شاکی هستند و ترجیح می دهند به جای اعتراض به والدِ قدرتمند، با خواهر و برادر ضعیف تر دست وپنجه نرم کنند. بنابراین بعضی اوقات اگر پدر و مادرها رفتارشان را اصلاح کنند، دعوای بچه ها خودبه خود تمام می شود.
دیدگاه خود را بنویسید