پرخاشگری در واقع نوعی از اضطراب، خجالت، شرم و حتی عصبانیت در والدین ایجاد می‌کند که باعث می‌شود گاها ناتوان شده و ندانند چگونه با آن برخورد کنند. پرخاشگری می‌تواند در رشد طبیعی کودک ایجاد شود ولی اغلب از این محدوده طبیعی تجاوز کرده و نیاز به توجه و بررسی والدین دارد.
علت های رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان
اضطراب
کودکان مضطرب کودکان آرامی نیستند. آنها پرخاشگری می‌کنند و سپس پشیمان می‌شوند و سریعا از والدین خود عذرخواهی می‌کنند.
عوامل ژنتیکی
بیشتر کودکان پرخاشگر، والدین پرخاشگر دارند. اگرچه پرخاشگری بیشتر تحت تاثیر عوامل ژنتیکی است تا عوامل محیطی، اما والدینی که دچار تغییرات خلقی هستند باید روی رفتار‌شان کنترل داشته باشند.
خستگی
تحقیقات نشان داده‌اند خستگی در بروز خشونت و پرخاشگری رابطه مستقیم وجود دارد به‌طوریکه با افزایش خستگی پرخاشگری افزایش پیدا می‌کند.
خانواده ناسالم
در بعضی مواقع واکنش شدید به رفتار کودک به مشکلات رفتاری جدی در کودک منجر می‌شوند. و بچه‌ها دچار کاهش عزت نفس هستند و به همین دلیل سرخوردگی خود را به شکل بی‌ادبی نسبت به سایرین نشان می‌دهند.
عوامل محیطی
رفتارهای پرخاشگرانه در کودکانی که در محله‌های ناامن زندگی می‌کنند، مثل محلاتی که افراد معتاد یا بزه‌کار در آن زیاد هستند، بیشتر است. بچه‌هایی که به مدارسی با شرایط ناامن می‌روند یا دوستانی دارند که با آنها پرخاشگرانه برخورد می‌کنند
چگونه با پرخاشگری کودک مقابله کنیم؟
ابتدا باید ریشه پرخاشگری را بررسی کنیم
اگر اعضای خانواده پرخاشگر هستند باید رفتار خود را اصلاح کند.
با کودک خود رفتار مناسب داشته باشید.
در بعضی از مواقع اضطراب و نگرانی باعث بروز پرخاشگری است پس باید دلیل اضطراب فرزند خود را بدانید
در مورد کارهای اشتباه و نادرست فرزند خود را سرزنش نکنید و صمیمانه و دوستانه رفتار کنید
فرزند خود را با مسئولیت تربیت کنید.
خصوصیات یک کودک پرخاشگر عبارتند از:
عصبانی شدن
ناامید شدن
مسئولیت اشتباه خود را نمیپذیرند و دیگران مقصر میدانند.
در بیشتر مواقع بد خلقی یا فریاد میزنند.
تمرکز ندارند.
دیدگاه خود را بنویسید