دوستان خیالی کودکان
دوست خیالی می تواند به دوستی های کودکان با یک موجود خیالی یا دوستی های غیر واقعی بزرگسالان اطلاق شود. کودکان در سنین پایین به صورت طبیعی ممکن است دوست خیالی داشته باشند که بهتر است والدین آن را بپذیرند. اما این پذیرش باید حد و حدودی نیز داشته تا کودک بتواند در سنین بالاتر ارتباط موثر با دیگران نیز برقرار کند. در این مقاله جوانب مختلف دوستان خیالی کودک مورد بررسی قرار می گیرد.

دوست خیالی کودک چیست؟

همانطور که از نامش پیداست دوست خیالی کودک فردی غیر واقعی است که کودک با او حرف می زند و بازی می کند، حتی بعضی از کودکان با آنها مشورت می کنند و یا زمانی نبود آنها را احساس می کنند.

دوست خیالی کودکان چه دوره سنی وجود دارد؟

آنها به در بیشتر موارد در طول دوره کودکی و پیش دبستانی ظاهر می شوند، زمانی که بچه ها توانایی انجام شکل های پیچیده‌ تر بازی را دارند.هیچ استانداردی برای این دوست خیالی کودکی وجود ندارد و هر یک از آنها برای بچه ها ویژگی های خاص خود را دارند، یعنی آنها می‌ توانند انسان باشند یا کاملا خارق‌ العاده

ماهیت دوستان خیالی
دوست خیالی شکل گرفته در ذهن کودک ممکن است هر نوع تصویر، ماهیت و اندازه ای داشته باشد. ممکن است یک انسان، یک حیوان، یک شخصیت کارتونی، یا تجسمی از یک اسباب بازی مورد علاقه کودک باشد. این دوست ممکن است در خانه همراه کودک زندگی کند یا در موقعیت های خاصی ظاهر شود. بدون هیچ دلیل قابل درکی ظاهر می شود و دوباره بدون دلیلی خاصی موقتا دور می شود. از نظر زمانی نیز ممکن است فقط چند ماه با کودک باشد یا دوستی کودک با او تا سه سال نیز طول بکشد.

ویژگی‌های دوستان خیالی

دوستان خیالی ویژگی‌هایی دارند که ممکن است در دیگران به خاطر داشتن شخصیت مستقل از ذهنیت کودک وجود نداشته باشد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود کودک به او علاقه و وابستگی زیادی پیدا کند. برخی از این ویژگی‌ها عبارتند از:

_به حرف‌های کودک گوش می‌کند و می‌پذیرد.

_از کودک در موقعیت‌های مختلف حمایت می‌کند.

_با او بازی می‌کند و در بازی از قوانین کودک تبعیت کامل می‌کند.

_قادر به انجام کارهایی است که خود کودک نمی‌تواند انجام دهد.

_به طور ویژه به کودک اختصاص دارد.

_اشتباهات کودک را به روی او نمی‌آورد یا او را قضاوت نمی‌کند.

رفتار والدین در برابر دوست خیالی کودکان

والدین باید یاد بگیرند با دوست خیالی کودک خود کنار بیایند. این مسئله به نفع والدین است. چون صمیمیت ایجاد شده بین دو طرف باعث جلب اعتماد بیشتر می‌شود. طبق آمار منتشر شده  که مشخص شد ۶۵ درصد از کودکان تا ۷ سالگی دوست خیالی دارند.

بیش از حد نگران نشوید

در مورد دوست خیالی مخالفت نکنید. کودک شما به توجه شما نیاز دارد. اگر غیر از این رفتار کنید او سرخورده شده و بیشتر به رابطه‌اش با دوست خیالی علاقه نشان می‌دهد. کودکان به راحتی واقعیت را از تخیل تشخیص می‌دهند پس نیاز نیست مطلبی را به او گوشزد کنید. با او همراهی کنید و وانمود کنید از بودن دوست خیالی‌اش در کنار میز غذا، خرسند هستید.

کودکان به مرور که وارد دوران مدرسه شوند به مرور با دوست خیالی خود ارتباط کمتری می‌گیرند. به این ترتیب شخصیت خیالی از کودک خداحافظی کرده و ناپدید می‌شوند. البته باید بدانید اگر کودک شما بعد از گذراندن کلاس اول و دوم باز هم با دوست خیالی در ارتباط است و این روند مانع اجتماعی شدن و دوست‌یابی او می‌شود، باید حتما با روانشناس متخصص، در این زمینه مشورت کنید.

محدودیت تعیین کنید

اگر کودک شما مسئولیت کار‌هایش را نمی‌پذیرد و یا آن را به گردن دوست خیالی‌اش می‌اندازد باید برای او محدودیت تعیین کنید و طوری صحبت کنید که متوجه شود از عواقب کار‌هایش نمی‌تواند فرار کند. اگر کار نامناسبی انجام می‌دهد، می‌گوید این کار را می‌کند، یا مامان  او را مجبور به کاری نمی‌کند. به او بگویید که در خانه خودشان هرکاری می‌تواند بکند اما در خانه ما، باید به قوانین خانه اهمیت بدهد.

دوست خیالی مشکل ساز
برای اکثر کودکان داشتن دوست خیالی در سنین پایین کاملا طبیعی محسوب می شود اما در بعضی موارد ممکن است این دوست خیالی نشانه ای از یک مسأله باشد که نیاز به بررسی بیشتر داشته باشد. در مواردی که کودک بعد از یک حادثه یا شرایط سخت شروع به تعامل با دوستی خیالی می کند یا کودک از اینکه دوستش به او آزار می رساند شکایت دارد باید به غیر طبیعی بودن شرایط شک کرد. این موارد در اختلال استرس پس سانحه کودک، افسردگی کودک و یا اضطراب های مربوط به این دوران دیده می شود. در صورت وجود چنین مسأله حتما آن را با یک متخصص و مشاوره کودک در میان بگذارید.